Dawno, dawno temu w odległej galaktyce...

Sanktuarium Maryjne w Różanymstoku ^[2] – sanktuarium maryjne prowadzone przez salezjanów w miejscowości Różanystok w świątyni wzniesionej na wzór kościoła jezuickiego w Grodnie. Kościół jest trzynawowy, wzniesiony na rzucie krzyża łacińskiego, prezbiterium jest zwrócone w kierunku południowym, całość ma styl barokowy, natomiast wystrój i ołtarze z ornamentami dekoracyjnymi – rokokowy.

Historia sanktuarium zaczęła się od obrazu namalowanego w Grodnie w roku 1652 przez Jana Szrettera. Obraz ten przedstawiający Matkę Bożą z Dzieciątkiem na ręku nabył właściciel ziemski majątku ówcześnie zwanego Tabenszczyzna lub Krzywy Stok Szczęsny Tyszkiewicz herbu Leliwa z żoną Eufrozyną. Wizerunek umieszczony został w domowej sypialni, gdzie domownicy zbierali się na wspólne modlitwy.

Z powodu pielgrzymek które przychodziły do Tyszkiewiczów, na przełomie roku 1660 i 1661 obraz przeniesiono do drewnianego kościoła. 21 listopada 1662 roku w dzień Ofiarowania NMP ks. Wojsznarowicz z polecenia biskupa wileńskiego Jerzego Białłozora dokonał uroczystego poświęcenia obrazu Matki Boskiej. Jeszcze w tym samym roku w celu "wyświecani prawdy cudów" biskup Białłozor wyznaczył specjalną komisję do zbadania cudowności obrazu. Miała ona za zadanie zebrać wiadomości o cudach jakie miał dokonać obraz. Z zebranego materiału ponad 30 zjawisk komisja uznała za autentyczne, spisała i zaprzysięgła. W roku 1663 opiekę nad obrazem zaczęli sprawować Dominikanie z Sejn, którzy przyjechali na zaproszenie Tyszkiewiczów. W tym też czasie została zmieniona nazwa miejscowości na Różanystok.

1915 – w związku ze zbliżającym się frontem mniszki prawosławne uciekają z Różanegostoku w głąb Rosji, zabierając ze sobą słynący łaskami obraz Matki Bożej – klasztor zostaje zmieniony na koszary wojskowe, a kościół na magazyn.

1945 – gimnazjum ponownie rozpoczyna swoją działalność oświatowo-wychowawczą którą prowadzi do dnia dzisiejszego.

zródło Wikipedia